خدایا
همه دارن میدوون
من راه هم نمیرم
البته اونا هم نمیرسن
ینی میرینن که برسن !
ولی منم نمیرسم :)
اینجاست که فرق بین خودم و همه رو احساس نمی کنم.
تو این گرونی
تو این گرونی
زلزله هم میاد
آخه خدا ؟
روت میشه ؟
پ.ن : از 6 صبح تا الآن ( 10 شب ) بکوب رو ویبره تشریف داریم.
ی جایــــــــــ دور
ینی یه روز میاد، که همه برن،
همه از این دیار فلاکت برن و
باز هم مهدی بمونه و حوض نداشتش
آسایش و آرامشـ
کاش اون روز میومد
که
وقت خواب
روی تخت دراز بکشم،سرمو بزارم روی بالش
و فقط به خوابیدن فکر کنم.
فقط به خوابیدن ...
پ.ن : ممنون از دوستانی که هنوز هم به من سر میزنند. نا خوش احوالیم، چه کنیم ؟
