میرن تو جنگل، درختارو میبرن، میبرن کارخونه، تو کارخونه با هزار فوت و فن اینارو تبدیل به کاغذ میکنن. کاغذ ها رو برش میزنن میکنن آ-4 ، میارن میدن دست چاپخونه ها. چاپخونه ها بعضاً به 6 قسمت تبدیلش میکنن واسه کاغذ یاداشت میفروشن. من میرم از این بسته های کاغذ یاداشت هارو میخرم. میارم. میزارم جلوی خودم رو میزم. پر از کلمات و چرت و پرت های ذهن مغتششم میکنم و دور می اندازم.
دیگه این کوچیکا فایده نداره. :( باید برم یه چند تا آ-3 بخرم، بیارم، بچسبونم به میز کامپیوترم، و حالشو ببرم. چه حالی میده با این کاغذ بزرگ عقده های خودم رو خالی کنم.
دنبال نوشت1 : می خوام نباشه هرکی که ذهنش منحرفه.
دنبال نوشت2 : تو روح ایرانسل که قیمتاشو اینور اونور میکنه هیچ اطلاعی هم نمیده.
دنبال نوشت4 : تو روح سازمان اطلاعات و ارتباطات رادیویی که ایرانسل قیمتاشو بدلخواه خودش اینور اونور میکنه هیچ اطلاعی هم نمیده.
دنبال نوشت5: دنبال نوشت قبلی باید 3 میبود. ولی من نوشتم 4 . چرا ؟